Monday, May 7, 2007

julia campbell (1967-2007)

At the age of 38, I decided to step out of the rat race of New York, join the Peace Corps and board a plane for Manila. This blog is dedicated to my adventures in the Philippines for the next two years. Wish me luck.-julia campbell

isang journalist sa ibang bansa nagpunta sa ating bansa para tumulong- pinatay-

nung isang linggo sumuko na ang pumatay kay julia matagal ko na toh dapat isusulat mula ng mapanood ko na natagpuan na ang bangkay ni julia sa ifugao-

isang bulok na naman ang humalo sa mga kamatis na pilit na iniingatang wag mabulok-
pinoy ka kapatid-dala mo ang bandila natin sa kagaguhang ginawa mo- anong kaburubukan sa utak mo ang umandar para ipahiya ang kapwa mo pilipino?!

pare matutuwa sana ako kung ang pinatay mo ay yung mga putang inang phedophiliang kano- yung mga may pakana sa white slavery sa human trafficking na mga foreigner yun ang patayin mo! malamang itago pa kita sa bahay namin at sabihin sa nanay ko na pakainin ka at kupkupin-

wala na si julia isang bayani para sa akin marami siyang natulungan kahit siya ay taga ibang bansa-lalo na sa probinsya ng bicol-

inihahalintulad ko si julia sa paglubog ng araw parehas silang nagnining sa maghapon ang pagkakaiba lang ang araw sisikat muli bukas samantalang si julia- tuluyan na tayong iniwan-

salamat sa pagdating sa aming bayan-maluwalhating paglalakbay-Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

No comments: