hindi ako makapaniwala habang binabasa ko ang mga akda ko, nagawa ko pala toh naisulat naramdaman nakakatawa yung iba yung iba naman nakakalungkot.
way back 2003 sukdulan ng buhay ko halo-halong experience ang naranasan nasubukan tinikman at sa hindi inaasahan yun ata ang naging sentro ng aking buhay. kumbaga sa lugar na pupuntahan yun yong boundary kung sa timbangan naman yun yung gitna at sa orasan yun yung 3 at 9.
naiisip ko andami kong nagawa nun, ilang taon pa lang ako nun bata mapusok rebelde walang pakialam sa ibang tao madaming nasaktan isa na dun ang kaibigan kong babae masyado atang naging marahas ako ng mga gabing yun hindi ko sinasadya pero bakit ko nagawa.
ang isang paalam ay hindi lang sa paglisan ng kanyang katawan ang paglisan ay kapag nawala ka sa kanyang puso at mag-iba ang turing sayo maaring iyon ang paglisan ng isang kaibigan.
hindi ko sinasadya masira ang pagkakaibigan na iningatan hindi ko sinasadya ang pagdaloy ng luha siguro isang pagsubok lang sa pagkatao ko yun at hindi ko itinatatwang bigo ako sa pagsubok na yun.
siguro madaming kulang pa sa buhay ko madaming hindi ko pa nagagawa at sa pagtuklas kung ano ang halaga ko alamin ang dahilan kung bakit may isang karlo dito sa mundo malayo pa ang daan mahaba pa ang gabi bukas ng umaga makikita ko na ang daan sa pupuntahan ko sana makita ko siya kahit anino.
No comments:
Post a Comment