kanina pinilit kong pumasok ng maaga alas otso ang unang subject alas otso ako umalis sa bahay.
lagi ako late sa unang subject,english pa naman yun buti sana kung magaling ako sa english eh wala eh simpleng suffixes lang di ko alam.(papasok na talaga ako ng maaga)
buti nalang di na ako namarkahang late sa classcard dahil sa may meeting de avance sa skul tungkol sa usc election(university student council).
umulan kaya imbes na ang venue sa open field sa gym ginawa ayos lang kasi medyo umuulan kaya hindi kami masyadong mamawis ang kili-kili sa pagpalakpak?pagtili at pagtawa.
nagsimula na ang meeting de avance dalawang partido na tagsasampu ang nasa harapan naka-upo sa monobloc. ang isang partido kulay puti ang suot ang sa kabila itim.
naunang magsalita ang mga nakaputi. sigaw,tili,kalampag,palakpak at talsik laway ng tawagin ang kinatawan pa lang ng partidong iyon. sunod sunod na tinawag ang mga iba pang kasapi sa partidong iyon. nakakabingi at nakakagulat talaga ng tawagin na ang tumatakbong pangulo ng partidong iyon. grabe ang tilian grabe ang sigawan daig pa ang nasa sabungan siguro kung sa palakasan ng tili panalo na ang partidong iyon.
sumunod na nagsalita ang mga nakaitim parehas lang ng sinasabi parehas lang na parang nag-aabang ng titili parehas lang na gumagamit ng po at opo kahit mas matanda pa sila samin pare parehas silang nang uuto.
sumunod ang open forum dito medyo natuwa ako kasi inaantay ko ang mga tanong ng kapwa ko mag-aaral na boboto. ayun na nagdatingan na ang mga tanong mula sa papel sinundan ito ng mga taong malakas ang loob at nagsalita sa mikropono.
ang tumatakbong pangulo sa mga nakakulay itim ay dati ng nakaupo, kumbaga re-electionist syempre sigurado at imposibleng walang puna tanong at kung aneks aneks pa.
may nagawa kaba nung ikaw ang nakaupo ang tanong ng kaalyado ng kabila.
meron po nakita po niyo yung multo sa 3rd floor? yun
pong cr nakita niyo yung mga kaklase niyo po?. usc po may gawa nun haha.(kunwari lang yun ang sabi niya pero halos sa pandinig ko yan ang mga sinabi niya)
nakakatawa ang 20 kataong nagmukhang mga payaso sa aming harapan at mabango naman sa iba magaling sa iilan at mga plastik sa nakakarami. nakakatawa sila may dance number may inaral na mga body language etc. sabay sigaw ng pangalan ng partido nila. ayos solve ang buto-buto.
ang masarap sa mga ganitong pagtitipon hindi mawawalan ng komedi. pagkatapos magpagalingan,magpalakasan ng sigaw ngayon naman paghahaluin sigaw at tawanan sa isang bading na nagsayaw ng parang ballet at tatalon sabay split ayos.
kung palakasan ng sigaw,padamihan ng napatawa,padamihan ng tumalsik ang laway, patatagan ng ngala-ngala sa kakatili ayos panalo na ang bading na yun.
ang mga tanong parang tanong grade 1 parang nagtanong sila ng 1 +1 sasagutin naman nung tinananong nila na 11 para silang nagtanong na kumain knb? habang magkaharap sila sa mesa at nagtitinga.
papansin ako kaya nagpasa ako ng tanong kaso hindi nabasa ewan ko kung bawal ba ang tanong ko siguro may mtrcb bawal ata.ewan ko kung babasahin yun ng panghapon kaso madaming papel na ang nakatabon eh?
simple lang naman ang tanong ko dun sa papel na yun eh.
pwede bang dalawa nalang ang presidente yung isa internal yung isa external?
mula sana pangulo hanggang kinatawan nito ganun ang gusto kong mangyari.
opinyon ko lang naman.bukod sa mababawasan na ang noise pollution di pa magtatapal ng salonpas sa hita ang bading na nagsplit kanina,bawas konsumo ng kuryente para sa sound system,hindi na masasaktan ang pwet ng mga estudyante sa pagupo sa semento,hindi na mapapaos ang mga kamag-anak nung tumatakbo dahil sa kakatili,mababawasan ang mabaho dahil hindi gaanong pagpapawisan at sana hindi ko nalamang badbreath pala yung katabi ko ang ganda pa naman.
madami silang plataporma de gobyerno ngunit iisa lang naman ang gusto nilang sabihin, madami silang proyekto ngunit iisa lang naman ang gusto nilang mangyari.
marami silang tagahanga ganun din ang sa kabila.
malakas ang loob nilang sumuong sa ganitong laban syempre pati ang kanilang kalaban.
parehas silang may "malasakit" sa eskwelahan.
pareparehas nilang "mahal" ang eskwelahan namin.
20 sila pwede sana magtulungan bukod sa magbangayan at magpagalingan.
makita sana nila ang walis kung paano ito napapakinabangan.
makita sana nila ang mga pawis na pawis na utility dahil sa pagsasaayos ng kanilang gagamitin sa pagtitipong iyon.
makita sana nila ang mga cartolina na sinulatan nila ng mga pangalan nila.
wag na sanang masayang ang isang araw namin sa walang kwentang palabas.
madama sana nila ang bawat isang pananaw at magkasundo tungo sa pagpapaunlad ng aming paaralan.
wag na sanang maglaban laban dahil lang sa walang kwentang pagalingan bagkus magtulong tulong sa iisang layunin para sa eskwelahan.
masanay sana tayo na magbigayan at magtulungan para sa ikagaganda ng ating eskwelahan.
sa ganitong paraan malalaman kung sakim nga ba kayo sa kapangyarihan o katanyagan.
kung sakaling magiging ganun ang sistema ng unibersidad natin dun malalaman kung sino nga ba ang may malasakit sa eskwelahan sino nga ba ang nagpapasikat lang sino nga ba ang naghahabol ng posisyon para sa pag-aaply ng trabaho may maisusulat na dati akong ganto ganyan sa eskwelahan namin.
karapatan kong bumoto. ou karapatan kong bumoto ngunit kanino? paano ko malalaman ang karapatdapat kung ang naririnig ko ay sigawan,tilian at kung ano ano pa. karapatan ko bang mahirapan sa pag-upo upang marinig ang pare-parehas nilang pang-uuto? karapatan ko bang hindi magklase para lang madinig ang bangayan? karapatan ko bang malito kung sino ang nagsasabi ng totoo? karapatan ko bang matalsikan ng laway? karapatan ko bang makuhaan ng picture habang nangu-ngulangot dahil kinocover ito para sa iskul publication? paano at sino? yan ba ang karapatan ko?
dati akong nang-uto sa mga estudyante kaya naging usc president ako.
marami akong nauto kaya naging bise presidente ako.
maraming nagandahan sakin kaya naging secretary ako.
magaling akong magsayaw kaya naging buss.mngr. ako.
syota ako ng bayan kaya pokpok ako haha.
Monday, July 28, 2008
Friday, July 25, 2008
manunulat naba ako?
matagal ng panahon ang lumipas, hanggang ngayon sariwa pa din sa alaala ko ang lahat.
high-school ---> okay sa olrayt pag tinatanong ako kung ano ang pangarap ko tawa lang ang sinasagot ko.
dumating ang punto na gusto ko ng magkaron ng pangarap, gusto ko ng may inaasam na isang pagkakataon at pagdating ng pagkakataon na ito matutuwa ako.
grade 6 ang kapatid ko ng manalo siya sa presscon tatlo napanaluhan niya. ipapadala siya nun sa ibang probinsya para lumaban ulit. nakita ko ang pag-aalaga ng mga magulang ko nakita ko kung paano siya asikasuhin dun ko nakita ang pangarap,dun ko nakilala ang sarili ko,dun ko napatunayan na ang bawat isa satin may pangarap.
dati hindi ko trip magsulat kung hindi activity ang pag gawa ng maikling kwento at tula hindi talaga ako gagawa. dumating ang pagkakataon na may nakapansin sa gawa ko ayun ang titser ko sa filipino nung 4th year ako. masaya masaya at masaya walang kasing saya na pag-ukulan ka ng limang minuto sa buong klase para sabihin niya na nagustuhan niya ang gawa ko, matagal niya na daw napapansin ang potensyal ko tinanong niya kung ano daw ba ang kukunin ko sa kolehiyo sabi ko psychology sabay tawa. mag journalism daw ako.
dun pumutok sa utak ko na pwede pala ako magkwento pasulat,dun ko nalaman na masarap pala pag nailalabas mo ang mga gusto mong sabihin sa iba.
kolehiyo--> 3rd year ako ng kumapal ang mukha kong subukang magpasa ng gawa ko at ayun nakapagpasa na nga ako di ko pa alam ang kinahinatnan ng pinasa ko sana matanggap at mapublish haha"sana" kaso maraming magagaling baka walang space sa kalokohan ko hehe.
masaya din at andiyan ang blogawards may pagkakataon din masubukan ang kapal ng mukha at ihanay sa malulupit na blogger.(felling ko magaling din ako) kahit hindi haha.
andiyan ang mga kaibigan na instant mambabasa kahit pinipilit ko silang basahin ang gawa ko hehe.
andiyan ka na nagtyatyagang basahin ito. salamat sayo!
high-school ---> okay sa olrayt pag tinatanong ako kung ano ang pangarap ko tawa lang ang sinasagot ko.
dumating ang punto na gusto ko ng magkaron ng pangarap, gusto ko ng may inaasam na isang pagkakataon at pagdating ng pagkakataon na ito matutuwa ako.
grade 6 ang kapatid ko ng manalo siya sa presscon tatlo napanaluhan niya. ipapadala siya nun sa ibang probinsya para lumaban ulit. nakita ko ang pag-aalaga ng mga magulang ko nakita ko kung paano siya asikasuhin dun ko nakita ang pangarap,dun ko nakilala ang sarili ko,dun ko napatunayan na ang bawat isa satin may pangarap.
dati hindi ko trip magsulat kung hindi activity ang pag gawa ng maikling kwento at tula hindi talaga ako gagawa. dumating ang pagkakataon na may nakapansin sa gawa ko ayun ang titser ko sa filipino nung 4th year ako. masaya masaya at masaya walang kasing saya na pag-ukulan ka ng limang minuto sa buong klase para sabihin niya na nagustuhan niya ang gawa ko, matagal niya na daw napapansin ang potensyal ko tinanong niya kung ano daw ba ang kukunin ko sa kolehiyo sabi ko psychology sabay tawa. mag journalism daw ako.
dun pumutok sa utak ko na pwede pala ako magkwento pasulat,dun ko nalaman na masarap pala pag nailalabas mo ang mga gusto mong sabihin sa iba.
kolehiyo--> 3rd year ako ng kumapal ang mukha kong subukang magpasa ng gawa ko at ayun nakapagpasa na nga ako di ko pa alam ang kinahinatnan ng pinasa ko sana matanggap at mapublish haha"sana" kaso maraming magagaling baka walang space sa kalokohan ko hehe.
masaya din at andiyan ang blogawards may pagkakataon din masubukan ang kapal ng mukha at ihanay sa malulupit na blogger.(felling ko magaling din ako) kahit hindi haha.
andiyan ang mga kaibigan na instant mambabasa kahit pinipilit ko silang basahin ang gawa ko hehe.
andiyan ka na nagtyatyagang basahin ito. salamat sayo!
Thursday, July 17, 2008
kumain ka ng gulay
ang pananampalataya na gumamit ng tula.
tinik = pasakit/dusa/problema
pusa = diyos/kapangyarihang nangingibabaw sa mundo ng tao
gulay = pananampalataya.
ang kumain ka ng gulay ay isinulat upang hindi maging boring gaya ng ilang mga tulang tumatalakay sa pananampalataya sinadya ng may akda na gumamit ng simbolismo upang matakpan ang mga paningin ng mapanghusgang mata ng mga mambabasa lalo na at pananampalataya ang tema ng tula.
wala sa tula ang gulay ngunit ito ang pamagat ng tula. isipin mo may tinik ba ang gulay?
lumalayo sa maraming kaisipan o lumalayo sa hindi sinsadyang magaya ang bawat tula ng pananampalataya kaya pinilit umiba ng may akda gumamit ng simbolo at itinago sa mas nakakatawang parte ang isang mahalagang tema walang iba kundi ang pananampalataya.
Kumain ka ng Gulay
JanKarloFerrer
Isang tinik ang hindi mabunot
Sa lalamunan itoy nanuot
Masakit hindi kaya ng kamot
Sapagkat sa loob nakasuot
Katulad ng tinik ang pait
Walang ibang lasa kundi sakit
Sakit na dala ng hinanakit
Hinanakit na dala ng tinik
Tinik na sagabal sa pag-agos ng laway
Tinik na hindi maiiwasan sa buhay
Tinik na akala mo ikaw lang ang may tangay
Hindi mo alam ang sa iba ay tatlo niyan
Isang pusa ang laging andiyan
Sa hirap o hapdi ay maaasahan
Tinik na iyong tangan
Ipagkatiwala sa kanya itoy malulunasan
tinik = pasakit/dusa/problema
pusa = diyos/kapangyarihang nangingibabaw sa mundo ng tao
gulay = pananampalataya.
ang kumain ka ng gulay ay isinulat upang hindi maging boring gaya ng ilang mga tulang tumatalakay sa pananampalataya sinadya ng may akda na gumamit ng simbolismo upang matakpan ang mga paningin ng mapanghusgang mata ng mga mambabasa lalo na at pananampalataya ang tema ng tula.
wala sa tula ang gulay ngunit ito ang pamagat ng tula. isipin mo may tinik ba ang gulay?
lumalayo sa maraming kaisipan o lumalayo sa hindi sinsadyang magaya ang bawat tula ng pananampalataya kaya pinilit umiba ng may akda gumamit ng simbolo at itinago sa mas nakakatawang parte ang isang mahalagang tema walang iba kundi ang pananampalataya.
Kumain ka ng Gulay
JanKarloFerrer
Isang tinik ang hindi mabunot
Sa lalamunan itoy nanuot
Masakit hindi kaya ng kamot
Sapagkat sa loob nakasuot
Katulad ng tinik ang pait
Walang ibang lasa kundi sakit
Sakit na dala ng hinanakit
Hinanakit na dala ng tinik
Tinik na sagabal sa pag-agos ng laway
Tinik na hindi maiiwasan sa buhay
Tinik na akala mo ikaw lang ang may tangay
Hindi mo alam ang sa iba ay tatlo niyan
Isang pusa ang laging andiyan
Sa hirap o hapdi ay maaasahan
Tinik na iyong tangan
Ipagkatiwala sa kanya itoy malulunasan
Tuesday, July 15, 2008
ang yungib bow
pang apat na pasa ko sa the pillar ang school publication namin ewan ko ba kung bakit tula ang mas gusto kong ipasa dun. . siguro mas safe ang tula at pwede sa iskul. . tsaka madaling basahin ang tula kesa sa mga kwento ko dito. . sabi nga nga ng kapatid ko gandahan mo ang title mo para basahin ang gawa mo. mahina talaga ako sa pag-isip ng titulo hindi ko din hilig na pagandahin ang pamagat ng bawat gawa ko na hindi naman naggaling sa puso ko. ayaw kong intindihin ang mga taong naghahanap lang ng gusto nilang mabasa at hindi nagbabasa ng bago sa kanila hindi din mahalaga sakin ang puna ng mga taong tinatamad mag-isip at sasabihing panget ang gawa ko dahil sa hindi maintindihan. ayokong isipin ng magbabasa sa mga gawa ko na maganda ang gawa ko dahil sa titulo nito gusto kong magustuhan nila ang gawa ko hindi dahil sa ganda nito kundi sa napulot nilang kaisipan para pag-isipan kung mali o tama ito. sa huli ako pa din ang masusunod kong tatawa ako sa mga pintas sa gawa ko o pipikit habang nilalait ang pinaghirapan ko. isa lang ang hindi ko pwedeng gawin ang laitin ang mga basurang gawa nila sapagkat pag ginawa ko ito mapiplitan akong maging basurero para hakutin ang madami kong mga gawa para itapon ito.
mahirap pag magagaling ang kaharap mo mahirap pag inaakala nila sa sarili nila na magaling sila dahil nagkakaron sila ng lakas ng loob para pintasan ang gawa ng iba, mahirap maging magaling sa imahinasyon mo sapagkat pag-gising mo may mga taong nakaabang sa gagawin mo upang ibalik sayo ang mga ginawa mo. isa lang ang punto ko hindi mo kailangan maintindihan kung ayaw mo o di maganda para sayo respeto lang ang kailangan ng tulad mong tao. alalahanin mo tuldok ka lang sa milyong taong may paningin at damdamin para basahin ito.
sa kabilang banda walang kinalaman ang tula ko diyan pagpasensyahan niyo na ang tula ko naisipan kong gumawa ng tula para medyo maikli tsaka maiba naman hehe. .
“yungib”
Diyankarlo
Padabog ang kabog ng ang aking dibdib
Habang papasok sa madilim na yungib
Nag-uunahan sa pagpatak ang pawis
Takot at pangamba ko ay di maalis
Sa yungib puro hayop ang nasa loob
Mabangis sila
May buwaya na nakaupo sa tuktok
Sistema ng buhay nila ay tatsulok
May mga kabayong hingal sa katatakbo
Meron mga unggoy na puro mang-gagantso
May mga agilang kung lumipad ay mataas
at ang ibang ibon naman ay di makaalpas
Sa paglipad ng agila nakalimutan niya ang kapwa
Sa takaw ng buwaya pati sarili niya nilamon niya
Sa pagkapit ng mga talangka walang makawala
Sa tanikala ng kahayupan sa yungib ng sala
Saturday, July 12, 2008
senaryo sa buhay
.matagal na pala nung huli kong post june 24 ano na ngayon july 12. . .
masarap mangarap kasama ng mga ibong lumilipad masarap bumagtas sa daan patungo sa walang hanggang wakas at masarap managinip habang natutulog ng nakadilat.
ang huli kong post yung maikling kwento na pinasa ko sa school publication namin, hindi ko lubos maisip na kakayanin ng kapal ng mukha ko ang pagpapasa ng gawa kong kwento sabagay subok lang pag napublish wow sosyal pag hindi wawa aman haha.
madaming nakapansin ng mga sinusulat ko dito pero sa iskul namin wala gaano siguro kasi mas trip nilang magsearch about kay soulja boy hehe. . . masaya magsulat lalo na at may mga taong nagbabasa sa mga sinusulat mo, masarap magsulat lalo na at nakakapunta ka sa kabilang mundo bukod sa mundong napakahaba ng pila na kinabibilangan mo.
sa iskul namin parang andaming hiwaga andaming sikreto na hindi na dapat pang malaman ng katulad ko. nagtataka lang talaga ako sa isang guro sa pinapasukan kong iskwelahan parang andami niyang reklamo sa buhay parang lagi siyang may kaaaway sa aming pamantasan.
sa kahit anong institusyon dito sa pinas uso ang palakasan kung bakit hindi pa siya nasanay?
dito sa pinas uso ang laglagan bakit hanggang ngayon siya pa din ang natatapakan at dito sa pinas hindi uso ang puso dapat gamitin mo ang utak para hindi kumulo ang sikmura mo.
mahaba ang pila sa kalsada akala ko may libreng panood ng pelikula yun pala nakapila sila sa saradong bentahan ng nfa rice. nabasa ko sa karatula "ang bentahan po ng bigas ay mula 9am hanggang 11 am at sa hapon 3pm hanggang 5pm" napalingon ako sa relo ko alas sais medya pa lang ilang oras pang mag-aantay ang 1 kilometrong pila?
katulad sa bigas mahaba din ang pila sa banko kukuha ng refund sa kuryente na limandaang piso at dederetcho sa 1 kilometrong pila sa bigas. . .
minsan matatawa ka nalang sa karnaval ng buhay minsan pipikit ka nalang sa mga nakakasilaw na liwanag at minsan gugustuhin mo nalang humiga kasama ng mga paru-paro at mananaginip na nasa kalawakan ka kung saan walang gutom walang uhaw at syempre walang tsimosang relihiyosa at propesyonal.
masarap mangarap kasama ng mga ibong lumilipad masarap bumagtas sa daan patungo sa walang hanggang wakas at masarap managinip habang natutulog ng nakadilat.
ang huli kong post yung maikling kwento na pinasa ko sa school publication namin, hindi ko lubos maisip na kakayanin ng kapal ng mukha ko ang pagpapasa ng gawa kong kwento sabagay subok lang pag napublish wow sosyal pag hindi wawa aman haha.
madaming nakapansin ng mga sinusulat ko dito pero sa iskul namin wala gaano siguro kasi mas trip nilang magsearch about kay soulja boy hehe. . . masaya magsulat lalo na at may mga taong nagbabasa sa mga sinusulat mo, masarap magsulat lalo na at nakakapunta ka sa kabilang mundo bukod sa mundong napakahaba ng pila na kinabibilangan mo.
- sa iskul
sa iskul namin parang andaming hiwaga andaming sikreto na hindi na dapat pang malaman ng katulad ko. nagtataka lang talaga ako sa isang guro sa pinapasukan kong iskwelahan parang andami niyang reklamo sa buhay parang lagi siyang may kaaaway sa aming pamantasan.
sa kahit anong institusyon dito sa pinas uso ang palakasan kung bakit hindi pa siya nasanay?
dito sa pinas uso ang laglagan bakit hanggang ngayon siya pa din ang natatapakan at dito sa pinas hindi uso ang puso dapat gamitin mo ang utak para hindi kumulo ang sikmura mo.
- sa kalye
mahaba ang pila sa kalsada akala ko may libreng panood ng pelikula yun pala nakapila sila sa saradong bentahan ng nfa rice. nabasa ko sa karatula "ang bentahan po ng bigas ay mula 9am hanggang 11 am at sa hapon 3pm hanggang 5pm" napalingon ako sa relo ko alas sais medya pa lang ilang oras pang mag-aantay ang 1 kilometrong pila?
katulad sa bigas mahaba din ang pila sa banko kukuha ng refund sa kuryente na limandaang piso at dederetcho sa 1 kilometrong pila sa bigas. . .
- sa simbahan
- sa jeepney
- sa tindahan
minsan matatawa ka nalang sa karnaval ng buhay minsan pipikit ka nalang sa mga nakakasilaw na liwanag at minsan gugustuhin mo nalang humiga kasama ng mga paru-paro at mananaginip na nasa kalawakan ka kung saan walang gutom walang uhaw at syempre walang tsimosang relihiyosa at propesyonal.
Subscribe to:
Posts (Atom)